آیا سگ شما رفتارهای غیرقابل کنترلی از خود نشان می‌دهد؟ آیا به نظر می‌رسد ناگهان عصبی و پرخاشگر شده است؟ درک علت این رفتارها اولین قدم برای کمک به سگ دوست‌داشتنی شماست. در این مقاله، 19 دلیل احتمالی دیوانه شدن سگ و راهکارهای موثر برای کنترل پرخاشگری را بررسی می‌کنیم.

• ✅

  1. درد:

  درد مزمن یا حاد ناشی از آسیب‌دیدگی یا بیماری می‌تواند باعث تحریک‌پذیری و پرخاشگری سگ شود.
• ✅

  2. ترس:

  ترس از صداهای بلند، افراد غریبه، یا موقعیت‌های ناآشنا می‌تواند منجر به رفتارهای تدافعی شود.
• ✅

  3. اضطراب:

  اضطراب جدایی، اضطراب ناشی از تغییر محیط، یا اضطراب عمومی می‌تواند باعث رفتارهای غیرعادی شود.
• ✅

  4. بیماری‌های عصبی:

  برخی بیماری‌های عصبی مانند تومورهای مغزی یا صرع می‌توانند باعث تغییر رفتار شوند.
• ✅

  5. عدم اجتماعی شدن:

  سگی که به درستی در دوران تولگی اجتماعی نشده باشد، ممکن است نسبت به افراد و حیوانات دیگر پرخاشگر باشد.
• ✅

  6. حفاظت از منابع:

  سگ ممکن است برای حفاظت از غذا، اسباب‌بازی‌ها، یا مکان‌های خاص پرخاشگری نشان دهد.
• ✅

  7. حسادت:

  ورود یک حیوان خانگی جدید یا یک نوزاد می‌تواند باعث حسادت و پرخاشگری شود.
• ✅

  8. پیری و اختلال شناختی سگ‌ها (CCD):

  با افزایش سن، سگ‌ها ممکن است دچار مشکلات شناختی شوند که منجر به گیجی و پرخاشگری شود.
• ✅

  9. هورمون‌ها:

  تغییرات هورمونی در سگ‌های ماده در دوران بارداری یا شیردهی می‌تواند بر رفتار آنها تاثیر بگذارد.
• ✅

  10. نژاد:

  برخی نژادها به طور ژنتیکی مستعد پرخاشگری هستند.
• ✅

  11. تربیت نادرست:

  بهره‌گیری از روش‌های تنبیهی یا عدم آموزش صحیح می‌تواند منجر به رفتارهای پرخاشگرانه شود.
• ✅

  12. کمبود فعالیت بدنی و ذهنی:

  عدم تخلیه انرژی سگ می‌تواند منجر به بی‌قراری و رفتارهای مخرب شود.
• ✅

  13. تغییرات در محیط زندگی:

  نقل مکان به یک خانه جدید، تغییر مبلمان، یا ورود افراد جدید به خانه می‌تواند استرس‌زا باشد.
• ✅

  14. محرومیت:

  محرومیت از نیازهای اساسی مانند غذا، آب، یا محبت می‌تواند باعث پرخاشگری شود.
• ✅

  15. اختلال وسواس اجباری (OCD):

  سگ‌ها نیز می‌توانند به OCD مبتلا شوند که منجر به رفتارهای تکراری و غیرعادی می‌شود.
• ✅

  16. اختلال بیش فعالی (ADHD):

  اگرچه کمتر شایع است، سگ‌ها نیز می‌توانند ADHD داشته باشند که باعث رفتارهای تکانشی و غیرقابل کنترل می‌شود.
• ✅

  17. ضربه مغزی:

  آسیب به سر می‌تواند منجر به تغییرات رفتاری شود.
• ✅

  18. بیماری‌های غدد درون ریز:

  مشکلاتی مانند کم‌کاری تیروئید می‌توانند بر رفتار سگ تاثیر بگذارند.
• ✅

  19. بهره‌گیری از داروهای خاص:

  برخی داروها می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند که منجر به پرخاشگری شود.

آموزش رفع پرخاشگری سگ:

مهم‌ترین قدم، شناسایی علت پرخاشگری است. با دامپزشک و یک رفتارشناس متخصص حیوانات مشورت کنید تا علت دقیق رفتارهای سگ شما مشخص شود. سپس می‌توانید راهکارهای زیر را امتحان کنید:

1. مدیریت محیط:

از قرار دادن سگ در موقعیت‌هایی که باعث پرخاشگری می‌شود، خودداری کنید. مثلا اگر سگ شما نسبت به غریبه‌ها پرخاشگر است، او را در معرض افراد ناآشنا قرار ندهید.

19 دلیل دیوانه شدن سگ و آموزش رفع پرخاشگری

1. ترس و اضطراب

ترس یکی از شایع‌ترین دلایل پرخاشگری در سگ‌ها است. صداهای بلند، افراد غریبه، یا تجربیات ناخوشایند قبلی می‌توانند باعث ایجاد ترس و پرخاشگری شوند. سگ‌هایی که تجربه اجتماعی شدن کافی نداشته‌اند، بیشتر مستعد ترس و پرخاشگری ناشی از آن هستند. نشانه‌های ترس شامل لرزش، پنهان شدن، دم زیر پا بردن و بزرگ کردن چشم‌ها است. درمان شامل شناسایی عامل ترس، کاهش تدریجی مواجهه با آن و بهره‌گیری از تکنیک‌های شرطی‌سازی مثبت است. به هیچ وجه سگ ترسیده را مجبور به تعامل با عامل ترس نکنید، زیرا این کار می‌تواند ترس او را تشدید کند. محیطی امن و آرام برای سگ فراهم کنید تا احساس امنیت کند. در صورت نیاز از دامپزشک یا رفتارشناس سگ کمک بگیرید.

2. درد و بیماری

درد ناشی از جراحت یا بیماری می‌تواند باعث شود سگ پرخاشگر شود. سگ‌ها ممکن است برای محافظت از خود یا جلوگیری از لمس شدن ناحیه دردناک، پرخاشگری نشان دهند. آرتروز، دیسک کمر و عفونت‌ها از جمله بیماری‌هایی هستند که می‌توانند باعث درد و پرخاشگری شوند. نشانه‌های درد شامل لنگیدن، بی‌اشتهایی، ناله کردن و تغییر در رفتار است. برای تشخیص علت درد، سگ را به دامپزشک ببرید. درمان علت اصلی درد می‌تواند پرخاشگری را کاهش دهد. هنگام نزدیک شدن به سگی که درد دارد، احتیاط کنید و به آرامی رفتار کنید. از لمس کردن ناحیه‌ای که احتمال می‌دهید دردناک است خودداری کنید.

3. حفاظت از قلمرو

سگ‌ها به طور طبیعی از قلمرو خود (خانه، حیاط، ماشین) در برابر تهدیدهای احتمالی محافظت می‌کنند. این رفتار غریزی است اما می‌تواند به یک مشکل جدی تبدیل شود اگر به درستی مدیریت نشود. پارک کردن به سمت افراد یا حیوانات از پشت پنجره، نمونه‌ای از پرخاشگری ناشی از حفاظت از قلمرو است. آموزش فرمان “بمون” می‌تواند به کنترل این رفتار کمک کند. بهره‌گیری از حصارها و درب‌های محکم می‌تواند از ورود افراد غریبه به قلمرو سگ جلوگیری کند. اجتماعی کردن سگ با افراد و حیوانات مختلف می‌تواند این رفتار را کاهش دهد. در صورت بروز پرخاشگری، سگ را به آرامی از موقعیت دور کنید.

4. حفاظت از منابع (غذا، اسباب بازی، صاحب)

سگ‌ها ممکن است برای محافظت از منابع ارزشمند خود (غذا، اسباب بازی، صاحب) پرخاشگری نشان دهند. این رفتار به عنوان “حفاظت از منبع” شناخته می‌شود و در سگ‌هایی که احساس می‌کنند منابعشان در خطر است، شایع‌تر است. غرغر کردن، نشان دادن دندان‌ها و گاز گرفتن از جمله نشانه‌های حفاظت از منبع هستند. برای رفع این مشکل، با سگ تمرین کنید تا به شما اجازه دهد به منابعش نزدیک شوید و آنها را لمس کنید. هنگام غذا خوردن سگ، به آرامی به ظرف غذایش نزدیک شوید و یک تشویقی به آن اضافه کنید. به تدریج فاصله خود را کاهش دهید تا سگ به حضور شما در کنار ظرف غذا عادت کند. هرگز سعی نکنید چیزی را به زور از سگ بگیرید، زیرا این کار می‌تواند پرخاشگری را تشدید کند.

5. کمبود اجتماعی شدن

اجتماعی شدن در دوران تولگی (بین 3 تا 16 هفتگی) برای سگ‌ها بسیار مهم است. سگ‌هایی که در این دوران به اندازه کافی با افراد، حیوانات و محیط‌های مختلف آشنا نشده‌اند، بیشتر مستعد ترس و پرخاشگری هستند. قرار دادن سگ در معرض تجربیات مثبت و کنترل‌شده در دوران تولگی می‌تواند از بروز مشکلات رفتاری در آینده جلوگیری کند. با توله سگ خود به پارک‌ها، خیابان‌ها و مهمانی‌ها بروید و اجازه دهید با افراد و سگ‌های دیگر تعامل داشته باشد. از قرار دادن توله سگ در موقعیت‌های استرس‌زا خودداری کنید. حتی اگر سگ شما دوران تولگی را پشت سر گذاشته است، باز هم می‌توانید با اجتماعی کردن تدریجی او، رفتارش را بهبود بخشید.

6. ژنتیک

نژاد سگ می‌تواند در استعداد او برای پرخاشگری نقش داشته باشد. برخی از نژادها به طور ژنتیکی تمایل بیشتری به پرخاشگری دارند. با این حال، ژنتیک تنها عامل تعیین کننده نیست و محیط و آموزش نیز نقش مهمی دارند. قبل از خرید سگ، درباره نژادهای مختلف تحقیق کنید و نژادی را انتخاب کنید که با سبک زندگی شما سازگار باشد. از پرورش‌دهنده‌های معتبر سگ بخرید که سگ‌هایشان را از نظر رفتاری غربالگری می‌کنند. توجه کنید که تربیت و اجتماعی کردن مناسب می‌تواند تا حد زیادی بر رفتار سگ تاثیر بگذارد، حتی اگر از نظر ژنتیکی مستعد پرخاشگری باشد. مربیان سگ متخصص می‌توانند در تربیت سگ های به اصطلاح “پرخاشگر” راهنمایی های مهمی ارائه کنند. از مربیان سگی که از روش های خشونت آمیز استفاده می کنند دوری کنید.

7. تجربیات بد

تجربیات ناخوشایند قبلی، مانند آزار و اذیت یا حمله سگ دیگر، می‌توانند باعث ایجاد ترس و پرخاشگری شوند. سگ‌ها ممکن است این تجربیات را به خاطر بسپارند و در مواجهه با موقعیت‌های مشابه، پرخاشگری نشان دهند. در این موارد، صبر و حوصله بسیار مهم است. با سگ خود به آرامی و با اعتماد به نفس رفتار کنید. از قرار دادن سگ در موقعیت‌هایی که یادآور تجربیات بد او هستند خودداری کنید. به سگ خود فضای کافی بدهید تا احساس امنیت کند. بهره‌گیری از تکنیک‌های شرطی‌سازی مثبت می‌تواند به تغییر احساسات سگ نسبت به موقعیت‌های ناخوشایند کمک کند.

8. عدم آموزش مناسب

سگ‌هایی که به درستی آموزش ندیده‌اند، ممکن است رفتارهای نامناسبی از خود نشان دهند که به نظر پرخاشگری می‌رسند. آموزش فرمان‌های اساسی مانند “بشین”، “بمون” و “بیا” می‌تواند به کنترل رفتار سگ کمک کند. در ضمن، آموزش به سگ که چگونه با افراد و حیوانات دیگر تعامل داشته باشد، بسیار مهم است. در یک کلاس آموزش سگ ثبت نام کنید یا از یک مربی سگ حرفه‌ای کمک بگیرید. از روش‌های تشویقی برای آموزش سگ استفاده کنید و از تنبیه خودداری کنید. تمرین منظم و مداوم کلید موفقیت در آموزش سگ است.

9. استرس و خستگی

استرس و خستگی می‌توانند باعث تحریک‌پذیری و پرخاشگری در سگ‌ها شوند. تغییر در محیط زندگی، کمبود خواب، یا فعالیت بدنی بیش از حد می‌توانند باعث ایجاد استرس و خستگی شوند. از قرار دادن سگ در موقعیت‌های استرس‌زا خودداری کنید. یک برنامه روزانه منظم برای سگ خود ایجاد کنید تا احساس امنیت و آرامش کند. از ماساژ و نوازش برای کاهش استرس سگ استفاده کنید. در صورت لزوم، از دامپزشک درباره بهره‌گیری از داروهای ضد استرس برای سگ خود سوال کنید.

10. مشکلات هورمونی

برخی از مشکلات هورمونی، مانند کم‌کاری تیروئید، می‌توانند باعث تغییر در رفتار سگ و افزایش پرخاشگری شوند. اگر متوجه تغییر ناگهانی در رفتار سگ خود شدید، او را به دامپزشک ببرید تا از نظر مشکلات هورمونی بررسی شود. درمان مشکلات هورمونی می‌تواند پرخاشگری را کاهش دهد. دامپزشک شما ممکن است آزمایش خون را برای بررسی سطح هورمون های مختلف پیشنهاد دهد. داروهای هورمونی میتوانند به بهبود تعادل هورمونی و در نتیجه کاهش پرخاشگری کمک کنند. همیشه دستورالعمل های دامپزشک خود را به دقت دنبال کنید. به طور منظم با دامپزشک خود در تماس باشید تا از سلامت سگ خود مطمئن شوید.

11. مشکلات عصبی

مشکلات عصبی، مانند صرع یا تومور مغزی، می‌توانند باعث تغییر در رفتار سگ و افزایش پرخاشگری شوند. این مشکلات می‌توانند باعث اختلال در عملکرد مغز و ایجاد رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی شوند. اگر متوجه تغییر ناگهانی و غیرقابل توضیح در رفتار سگ خود شدید، او را به دامپزشک ببرید تا از نظر مشکلات عصبی بررسی شود. دامپزشک ممکن است آزمایشات تصویربرداری مانند MRI یا CT اسکن را برای تشخیص مشکلات عصبی پیشنهاد دهد. درمان مشکلات عصبی ممکن است شامل دارو، جراحی یا ترکیبی از این دو باشد. درمان به موقع می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی سگ شما کمک کند. به خاطر داشته باشید که صبر و درک شما در طول این فرآیند بسیار مهم است.

12. بازی نامناسب

بازی‌های نامناسب، مانند بازی‌های خشن و پرخطر، می‌توانند باعث تحریک و پرخاشگری در سگ‌ها شوند. بازی‌هایی که شامل گاز گرفتن، پارس کردن و تعقیب و گریز می‌شوند، می‌توانند باعث افزایش سطح انرژی سگ و تحریک او به رفتارهای پرخاشگرانه شوند. بازی‌های آرام و کنترل‌شده را جایگزین بازی‌های خشن کنید. بازی‌هایی که شامل جستجو کردن، پازل‌ها و آموزش‌های کوتاه هستند، می‌توانند به تخلیه انرژی سگ و کاهش استرس او کمک کنند. همیشه هنگام بازی با سگ خود، مراقب علائم پرخاشگری باشید و در صورت مشاهده، بازی را متوقف کنید. از بازی‌هایی که سگ را تشویق به حمله به افراد یا حیوانات دیگر می‌کنند، خودداری کنید.

13. رقابت

سگ‌ها ممکن است برای جلب توجه، غذا، اسباب بازی یا جایگاه اجتماعی، با یکدیگر یا با انسان‌ها رقابت کنند. این رقابت می‌تواند منجر به پرخاشگری شود، مخصوصا اگر سگ احساس کند که در حال از دست دادن چیزی ارزشمند است. از ایجاد موقعیت‌هایی که باعث رقابت بین سگ‌ها می‌شوند خودداری کنید. به سگ‌ها آموزش دهید که به نوبت از منابع استفاده کنند. به سگ‌ها آموزش دهید که با یکدیگر به خوبی رفتار کنند. در صورت بروز پرخاشگری، سگ‌ها را از یکدیگر جدا کنید و از یک مربی سگ حرفه‌ای کمک بگیرید.

14. بلوغ جنسی

در دوران بلوغ جنسی، سگ‌ها ممکن است رفتارهای جدید و غیرمنتظره‌ای از خود نشان دهند، از جمله پرخاشگری. این تغییرات رفتاری به دلیل تغییرات هورمونی در بدن سگ رخ می‌دهند. عقیم کردن یا عقیم سازی سگ می‌تواند به کاهش پرخاشگری ناشی از بلوغ جنسی کمک کند. عقیم کردن یا عقیم سازی سگ قبل از بلوغ جنسی می‌تواند از بروز رفتارهای نامطلوب جلوگیری کند. در دوران بلوغ جنسی، با سگ خود صبور باشید و به او توجه بیشتری نشان دهید. به خاطر داشته باشید که بلوغ جنسی یک دوره گذرا است و با صبر و حوصله می‌توانید این دوره را با موفقیت پشت سر بگذارید.

15. غریزه شکار

غریزه شکار در برخی از نژادهای سگ بسیار قوی است و می‌تواند منجر به پرخاشگری نسبت به حیوانات کوچک‌تر شود. این غریزه می‌تواند باعث شود سگ به تعقیب و گریز حیوانات دیگر بپردازد و حتی به آنها حمله کند. اگر سگ شما غریزه شکار قوی دارد، او را هنگام پیاده‌روی با قلاده کنترل کنید. به سگ خود آموزش دهید که به فرمان “بیا” پاسخ دهد. از قرار دادن سگ در معرض حیوانات کوچک‌تر بدون نظارت خودداری کنید. با سگ خود بازی‌هایی انجام دهید که غریزه شکار او را به طور ایمن تخلیه کنند.

16. حسادت

سگ‌ها می‌توانند حسادت را تجربه کنند، مخصوصا اگر احساس کنند که توجه صاحبشان به فرد یا حیوان دیگری معطوف شده است. حسادت می‌تواند منجر به پرخاشگری نسبت به فرد یا حیوانی شود که سگ احساس می‌کند رقیب او است. به همه سگ‌های خود به طور مساوی توجه کنید. از ایجاد موقعیت‌هایی که باعث حسادت بین سگ‌ها می‌شوند خودداری کنید. به سگ‌ها آموزش دهید که با یکدیگر به خوبی رفتار کنند. در صورت بروز پرخاشگری، سگ‌ها را از یکدیگر جدا کنید و از یک مربی سگ حرفه‌ای کمک بگیرید. به سگ خود اطمینان دهید که او را دوست دارید و به او توجه کافی خواهید داشت.

17. تقویت ناخواسته

گاهی اوقات، ما ناخواسته رفتارهای پرخاشگرانه سگ را تقویت می‌کنیم. مثلا اگر سگی در هنگام پارس کردن به غریبه‌ها، توجه ما را جلب کند، او ممکن است یاد بگیرد که پارس کردن راهی برای جلب توجه است. از توجه کردن به رفتارهای پرخاشگرانه سگ خودداری کنید. اگر سگ شما در حال پارس کردن به غریبه‌ها است، او را نادیده بگیرید و تا زمانی که آرام شود به او توجه نکنید. هنگامی که سگ شما آرام شد، او را تشویق کنید.

18. پیری

با افزایش سن، سگ‌ها ممکن است دچار تغییرات جسمی و روانی شوند که می‌تواند منجر به پرخاشگری شود. درد ناشی از آرتروز، کاهش حس شنوایی و بینایی و اختلالات شناختی می‌توانند باعث تحریک‌پذیری و پرخاشگری شوند. سگ سالخورده خود را به طور منظم به دامپزشک ببرید تا از نظر مشکلات سلامتی مرتبط با پیری بررسی شود. محیطی آرام و راحت برای سگ سالخورده خود فراهم کنید. با سگ سالخورده خود صبور باشید و به او توجه بیشتری نشان دهید. در صورت نیاز، از داروهای مسکن و ضد اضطراب برای سگ سالخورده خود استفاده کنید.

19. محرومیت حسی

محرومیت حسی (عدم دریافت محرک‌های حسی کافی) می‌تواند منجر به رفتارهای غیرطبیعی و پرخاشگری در سگ‌ها شود. این مشکل معمولاً در سگ‌هایی رخ می‌دهد که در محیط‌های بسیار محدود و فاقد محرک زندگی می‌کنند. با سگ خود به پیاده‌روی‌های روزانه بروید. اسباب بازی‌های متنوعی را در اختیار سگ خود قرار دهید. با سگ خود بازی کنید. سگ خود را به مکان‌های جدید و مختلف ببرید. با افراد و حیوانات دیگر تعامل داشته باشید. اگر سگ شما در گذشته دچار محرومیت حسی بوده است، به تدریج او را در معرض محرک‌های حسی جدید قرار دهید.